تن زرد.../.../...

چشم هایم بی میل 
نگاهم خسته
و تنفس سخت است
و صدایم پر درد.
نوبهار آمده باز
به تن من اما
نیست برگ سبزی!

 

شاید.../.../...

در های رویایت را ببند.
شاید کسی بیاید و تکه ای از آن را بردارد، شاید کسی بیاید و خودش را ببیند و حتی...
و حتی در را هم پشت سرش نبندد!!!/!!!/!!!

پ.ن ۱:در های رویایت را ببند.../.../...

تجربه ی تازه!

زیر لب زمزمه می کنم نامت را و دنیایم روشن می شود. از تکرار نام تو به زمین و زمان خواهم آموخت دوست داشتن را ،و واژه ی جدایی را از دفتر شعرم پاک خواهم کرد...
پرده های تیره را کنار خواهم زد از پنجره های انتظار...
و تجربه خواهم کرد این بار بهار را!!!/!!!/!!!

پ.ن ۱: و پنجره ای را باز خواهم کرد به روی روشنایی ها!!!

                            

پ.ن ۲: شاد شاد.../.../...
پ.ن ۳: سرحال سرحال.../.../...

در آینه...

روز از شب متولد شده است و در این منم پیچکی خشک به فرداهایم ظهر هرروز زنی می خندد ،
در آینه تلخ
و نگاهی نگران بر تقویم و صدای پریانی از دور . امشب آبستن صبحی است که در آن صبح، زنی بار خودش را بسته است و در آینه نمیخندد دیگر، خسته است.../.../...

پ.ن ۱:بیچاره زنه.../.../...
پ.ن ۲:دلم یهو گرفت!!!/!!!/!!!